- Αβδούλ Αζίζ
- (1830 – 1876).Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δευτερότοκος γιος του Σουλτάν-Μαχμούτ και αδελφός του Αβδούλ Μετζίτ. Ανέβηκε στον θρόνο το 1861. Στην αρχή έδειξε προοδευτικές τάσεις και πραγματοποίησε αρκετές μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα μετά από ένα ταξίδι του στο Παρίσι και στο Λονδίνο (ίδρυση Ελεγκτικού Συνεδρίου, Τράπεζας Κωνσταντινούπολης, Συμβουλίου Επικρατείας κ.ά.). Οι μεταρρυθμίσεις του όμως αυτές παρέμειναν εικονικές, ενώ συγχρόνως προκάλεσαν την αντίδραση των συντηρητικών κύκλων, οι οποίοι προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να τον ανατρέψουν (1868). Παράλληλα, αλλεπάλληλες εξεγέρσεις σε διάφορες περιοχές (Μαυροβούνιο, Σερβία, ασιατική Τουρκία, Κρήτη, Βουλγαρία) είχαν εξασθενήσει την αυτοκρατορία, με αντίκτυπο τη μεγάλη δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της. To 1875, ως αποτέλεσμα της βαριάς φορολογίας που επέβαλε για την κάλυψη των χρηματικών αναγκών και την εξόφληση των εξωτερικών δανείων, ξέσπασε επανάσταση στη Βοσνία και την Ερζεγοβίνη και ακολούθησε άλλη στη Βουλγαρία. Η οθωμανική κυβέρνηση επέδειξε αδυναμία να τις καταστείλει, η δυσαρέσκεια στο εσωτερικό μεγάλωσε και, σ’ ένα κλίμα γενικής κατακραυγής, o σουλτάνος αναγκάστηκε σε παραίτηση υπέρ του ανιψιού του Μουράτ E’. Τελικά ο Α.Α. αυτοκτόνησε (ή κατ’ άλλους δολοφονήθηκε) στα ανάκτορα Τοπκαπί, όπου είχε οδηγηθεί μαζί με την οικογένειά του (4 Ιουνίου 1876).
Dictionary of Greek. 2013.